30 kwietnia 2007 roku, w poniedziałek rano, w zimny, słoneczny poranek, ruszyliśmy na wycieczkę szlakiem do Wrocławia i na Dolny Śląsk a po drodze Leszna zwiedzanie i kościoła pod wezwaniem Krzyża św. ze zboru Braci Czeskich na katolicki w XVII wieku w pięknym klasycystycznym i barokowym stylu przerobionego, podziwianie. Perełkę baroku wielkopolskiego w kosciele Farnym św. Mikołaja też podziwiali i nad rodami Leszczyńskich i Sułkowskich historycznie podumali.

     W Rydzynie zespół zamkowo pałacowy w zachwyt nas wprowadził! To tutaj dwukrotny król Polski Stanisław Leszczyński społeczne reformy i nowoczesne szkolnictwo usiłował zaprowadzić. Różne figle historia płata i słabości ludzkie obnaża! Król schował się we Francji, gdzie córkę za Ludwika XV za mąż wydał a w pięknym pałacu ród Sasów w polowaniach rozmiłowany, przez długie lata w osobie króla Augusta II przebywał. W dwudziestoleciu międzywojennym było tu słynne Gimnazjum i Liceum im. Sułkowskich gdzie dyscyplina i wysoki poziom nauczania gwarantował światowe sukcesy jego wychowania!.

     Z bijącym sercem do św. Jadwigi Śląskiej w pięknym sanktuarium w trzebnicy w pielgrzymkowym nastroju podążali, a tam znakomity przewodnik, brat Marcin Salwatorianin nas powitał i tak ozywił postać Świętej, że Jej heroiczne życie i skomplikowane dzieje niemiecko-polskiego średniowiecza, przed naszymi oczyma jak kwiat rozkwitał! Nazwa miejscowości od trzebienia puszczy pochodzi i mroki średniowiecza przywodzi. Bazylika św. Bartłomieja przebudowana na przełomie XVII i XVIII w. budzi podziw dla barokowego przepychu a w podziemiach, w stylu późnoromańskim najstarsza część kościoła, która dzieje Henryka I Brodatego, św, Jadwigi i Piastów, dokładnie przywołała. Odmówiliśmy modlitwę przy imponującym, barokowym sarkofagu św. Jadwigi i ze wzruszeniem błogosławieństwo relikwiarzem z czaszką Świętej przyjęliśmy.

     1 maja od Panoramy Racławickiej zwiedzanie pięknego Wrocławia zaczynamy i jedyne w swoim rodzaju dzieło malarstwa batalistycznego podziwiamy. Historia samego obrazu jest wielce burzliwa, kiedy ze Lwowa do Wrocławia przez zawieruchę wojenną i perturbacje komunistyczne, przybywa.Przed naszymi oczami ożyli patrioci i bohaterowie z Tadeuszem Kościuszką na czele. Mozna się z tego niezwykłego malowidła nauczyć wiele! Z wieży gotyckiej katedry piękno Wrocławia kontemplowali i burzliwe losy miasta poznawali.

     W ogrodach - Botanicznym i Japońskim, pięknem swiata roślin zauroczeni, dumaliśmy nad miejscem człowieka na ziemi! W uszach brzmiała piosenka ... mkną po szynach niebieskie tramwaje po stu mostach po stu mostach, wśród zieleni, placów i ulic..., bo Wrocław ma rozmach prawdziwie europejskiego miasta! Z przyjemnością chodziliśmy różnymi uliczkami, na Taniej Jatce pomysły średniowiecznych rzeźników i kupców nas zadziwiły a utrwalone w rzeźbach zwierzęta, całą filozofię jedzenia na myśl przywodziły! Dalej ulicą krasnali na rynek podążali, okazały ratusz i kamieniczki w różnych stylach oraz symbole EURO 2012 podziwiali! Hala Ludowa, pergola, fontanny i szkoła filmowa , to cacka architektury, której nie zniszczył żaden czas ponury! Kiedyśmy się nachodzili i wielce utrudzili, to z przyjemnością w Myśliwskiej restauracji zasiedli i bardzo dobry obiad z apetytem zjedli!

     2 maja w Środzie Śląskiej podziwiamy długi rynek ale przede wszystkim klejnoty monarsze przypadkowo przez budowlańców odkopane, rozgrabione i z trudem przez państwo odzyskane i w maleńkim muzeum zdeponowane. Wśród nich zachwyt wzbudza Korona ślubna z piastowskimi orłami, pierścień z szafirem, zapona z kameą ,wszystko z XIII i XIV wieku, prawdziwe pożądanie wzbudziło! Trudne problemy katolików i protestantów w ewangelickim Kościele Pokoju w Jaworze rozpoznawali i kontemplowali nad zawiłymi drogami do Boga. Budowla to drewniana , w rok wybudowana, po wojnie trzydziestoletniej, za miastem, z drewna , gliny, piasku i słomy ale wewnątrz zachwyca piękno ambony , empory i malowidła o tematyce biblijnej w stylu śląskiego malarstwa ludowego i w ewangeliczny sposób pouczającego.

     Piękne krajobrazy w oknach autobusu migały i skalne organy przez naturę wykute w bazalcie podziwiali, gdzie koncert ptaków i tajemnicze dźwięki wysłuchali!

     Na Polach Legnickich historia chwały oręża polskiego odżyła. Obcięta głowa Henryka Pobożnego, syna Św. Jadwigi Śląskiej, hordy Mongołów w 1241r. odstraszyła i cały chrześcijański Zachód obroniła! Bitwa przegrana ale moralnie wygrana z bitwami pod Wiedniem z Turkami i z Cudem nad Wisłą z bolszewikami porównywana! W miejscu gdzie z trudem żona i matka księcia zwłoki zmasakrowane rozpoznała ,najpierw kaplica a potem imponująca, benedyktyńska, klasztorna budowla powstała . Barokowa fasada kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego .i Św. Jadwigi w promieniach zachodzącego słońca wszystkich olśniła i na kolana rzuciła!

     W Lubiążu Cystersi pokazali talent i prawdziwy kunszt budowniczych! Klasztor, pałac Opata ,browar, piekarnia, szpital i zabudowania gospodarcze a wszystko imponujące, tworzy ogromny kompleks i należy do największego tego typu w Europie Środkowej! Przeszły po tych ziemiach huragany historii od świetności rodów piastowskich, czeskich i austriackich do ruiny , która się dzisiaj powoli z trudem podnosi i Bogu dzięki!

     3 Maja na pamiątkę ustanowienia Konstytucji 3 Maja, Święto narodowe w a autobusie godnie uczcili, pieśni patriotyczne śpiewali a motyw "Witaj Maj 3 Maj, dla Polaków błogi raj' pobrzmiewał cały dzień! W majowym nastroju w promieniach słońca na ławkach strzegomskiego marmuru zasiedli i wiedzę o Strzegomiu tylko książkową posiedli!

     Kościół Św. Barbary z synagogi żydowskiej w XIV wieku na katolicki mijali i nad zmiennością losu się zadumali. W kościele Św. Piotra i Pawła przed Matką Boską Strzegomską nisko się pokłonili i o błogosławieństwa prosili! A jest Ona w budowli gotyckiej pięknej i oryginalnej, jednej z najciekawszych na Dolnym Śląsku, gdzie na dzwonnicy znajduje się najstarszy dzwon kościelny z 1318 roku!

     Zamek w Książu swą potęgą i tajemnicą nas intryguje , zagmatwaną historię obrazuje i losy pięknej księżnej Daisy przywołuje! Ze świetności zamku tylko bryła została , w środku skromnie, dlatego wystawa kwiatów i degustacja win obecnych użytkowników ratowała Przed zamkiem ludyczne kramy, występy, tańce i śpiewanie- 3 Maja świętowanie! .

     Szczawno nas z lekka rozczarowało kiedy w budynku funduszu wczasów nas ulokowało ale wieczorne biesiadowanie, świętowanie i śpiewanie złe wrażenie zneutralizowało!

     4 maja Kościół Pokoju p. w. Świętej Trójcy w Świdnicy z zachwytem oglądamy i protestancką Biblię pauperum podziwiamy! Budowla drewniana, 7,5 tys. .wiernych pomieścić może, na pięknej ambonie klepsydra aby nie przedłużać kazań broń Boże! Dzięki mrówczej pracy m.in. toruńskich konserwatorów świątynia nabiera blasku i kolorów! Muzyka Bacha wykonana na organach w świątyni czyni nasze serca trochę lepszymi! Wokół kościoła cisy, buki i drzewo cedrowe, peonie krzaczaste niezwykłej urody a obok nagrobne płyty porozrzucane i zaniedbane i tutaj pytanie- kim jesteś człowiecze? Nad Świdnicą króluje i czuwa Matka Boska Świdnicka w cudownym obrazie w katedrze św. Stanisława i Wacława. Wieża wysoka, druga po Jasnogórskiej, to dla Świdnicy wielka chwała! Wnętrze barokowe , kaplice w rzeźbach wyszukanych różnym świętym poświęcone a przy Matce Boskiej Częstochowskiej orzeł z czarną opaską bo wczasach komuny nie wolno mu było mieć korony na głowie!

     Zamek obronny Bolków, bez większych strat w ludziach , szturmem zdobyli. Z wieży pachnące, żółte łany rzepaku i umajone łąki zielone wielce podziwiali. Dziewki, rycerzy i pajdy chleba ze smalcem zwycięskim okiem dostrzegli. Późnym popołudniem w pijalni wód leczniczych zażywali i zbawiennych skutków ich działania natychmiast się spodziewali, a pili; ;Mieszka, Dąbrówkę, Martę i Młynarza! A potem, po eleganckim onegdaj deptaku ,z dumą spacerowali i niegdysiejsze czasy świetności Szczawna wspominali.

     5 maja ,w sobotę ,od samego rana do Wambierzyc zmierzamy a tam z zachwytem polską Jerozolimę podziwiamy na Ziemi Kłodzkiej przez Daniela Paschazjusza von Osterberga w barokowym przepychu rozbudowanej. Przed Cudowną figurą Matki Bożej Wambierzyckiej-Królowej Rodzin nad swoimi rodzinami dumamy i o łaski wszelakie a szczególnie o zdrowe oczy błagamy .Do Bazyliki kamienne schody prowadzą i życie Maryi i Jezusa uzmysławiają.. Wokół Bazyliki realistyczne stacje Drogi Krzyżowej a Kajfasz w szczególności przywołuje męki Chrystusa okropności! Słynna jest Kalwaria Wambierzycka i Szopka, która zachwyca wszystkich od staruszka do dziecka! 800 postaci a w tym 300 się rusza za sprawą czeskiego rzemieślnika a sceny z życia Jezusa, praca i obyczaje miejscowej ludności-to wszystko głęboko wzrusza !

     Wśród pól i na tle niewysokich gór wyłania się panorama opactwa Cystersów w Krzeszowie. Tworzą go 3 sanktuaria: Maryjne[XIII w.] św. Józefa [XVII]i Pasyjne w formie wielkiej Drogi Krzyżowej zbudowanej na wzór jerozolimskiej Via Dolorosa. Fasada kościoła Najświętszej Maryi Panny zachwyca barokowymi postaciami świętych i misternie rzeźbionymi w miedzi kopułami!

     Wielkie zdziwienie a potem zachwyt zrobiły na nas ' Smutki i radości św. Józefa" przez znakomitego malarza Wilmana w oryginalny sposób przedstawione. Malarz kochał życie , więc często Opat z karczmy Go wyciągał i do malowania zaprzęgał! Święta Rodzina jest dlatego tak prawdziwa i wszystko co ludzkie przeżywa.!

     Piękna i ciekawa jest ta ziemia dolnośląska! Pani Przewodniczka wiele nam pokazała i opowiedziała . Wrażenie robiły liczne krzyże pokutne wokół Wałbrzycha usytuowane. Symbolizują one dawny system wymierzania sprawiedliwości, wyrażony w ludowym przekonaniu, że " nie ma zbrodni bez kary", a za każdy czyn haniebny należy odpokutować!

     6 maja w niedzielę do Torunia wracamy i naszą wiedzę o pięknej dolnośląskiej ziemi pogłębiamy. Przypominamy związki Torunia z Wrocławiem przez postać prof. Romana Ingardena i św. Edytę Stein oraz wybitnego matematyka prof. Hugo Steinhausa, którego aforyzmy czytane przez Brunona sprawiały radość i budziły refleksje.

     Śpiewaliśmy piosenki różnych pokoleń a młodzież dała popis najnowszych trendów w piosence i dowcipach, bawiliśmy się więc świetnie przez pokolenia!

     Pogodę mieliśmy bardzo dobrą, słonecznie , dość ciepło i bez deszczu. W drodze zjedliśmy suty obiad, którego sprawność podania zawdzięczamy Ani i Janeczce, które wzięły sprawy w swoje sprawne ręce i za to bardzo serdecznie Im dziękujemy! Na długo ta wycieczka pozostanie w naszej pamięci. Czekamy na następne wyprawy!

Autorzy tych wrażeń są ludowi i anonimowi

Toruń , maj 2007 roku